W jaki sposób Karboksyterapia pomaga w zmaganiu się z łuszczycą? Co sprawia, że jest tak skuteczna? Dowiedz się teraz!
Łuszczyca to wielogenowa przypadłość polegająca na niestandardowej odpowiedzi na czynniki środowiskowe (psychologiczny i mechaniczny stres, zmiana pór roku, wirusowe i/lub bakteryjne antygeny, leki). Występowanie jej jest różnorodne w zależności od rożnych stref geograficznych, jednak większość przypadków występuje w Europie Północnej.
Etiopatogeneza łuszczy ściśle powiązana jest z predyspozycjami genetycznymi – nawet 91% przypadkó, ale również coraz częściej odnotowuje się jako przyczynę powstawania czynniki środowiskowe. Charakterystyczne dla łuszczycy są zmiany, które jej współtowarzyszą.
W normalnie funkcjonującej skórze proces regulacji komórek w obszarze naskórka trwa 26–28 dni – pełen proces keraatynizacji. W łuszczycy natomiast układ odpornościowy wcześniej wysyła sygnały, które skracają ten proces do około 5-6 dni. Nowe komórki dojrzewają szybko, a stare nie nadążają się złuszczać i zalegają jako narastająca warstwa. Dlatego właśnie naskórek osób chorych staje się znacznie grubszy niż zdrowych. Na ciele tworzy się warstwa martwych komórek w postaci twardych łusek.
Łuszczyca jest schorzeniem niezakaźnym, niezłośliwym i cechuje się przewlekłym przebiegiem z tendencją do samoistnego ustępowania – czyli remisji i częstych nawrotów. Pierwszy wysiew zmian może wystąpić w każdym wiekujednak najczęśćiej największy wysiew zmian zapalnych pojawia się w drugiej i trzeciej dekadzie życia.
Od niedawna prowadzone są uzupełniające terapie na bazie karboksyterapii w przebiegu łuszczycy, które mają na celu eliminowanie zmian wysiękowych i zapalnych, które współtowarzyszą tej chorobie. Co jest istotne karboksyterapia w łuszczycy może być łączona z tradycyjnymi terapiami leczniczymi.
Część II - eksluzywnie tylko w Bazy Wiedzy!
Karboksyterapia w łuszczycy pozwala na znaczące eliminowanie nawarstwiającego się naskórka, znaczną poprawę zaburzonego mikrokrążenia oraz ogólną poprawę komfortu życia chorego. Aby karboksyterapia w łuszczycy była nie tylko bezpieczna, ale również skuteczna należy przestrzegać kilku istostnych zasad.
Jedną z najważniejszych jest urządzenie oraz pochodzenie dwutlenku węgla. Bardzo istotne jest, aby w zabiegach tak precyzyjnych jak karboksyterapia w łuszczycy pracować techniką manualną – czyli wenflon prowadzący CO2 z precyzyjną igłą. Pochodzenie dwutlenku węgla również jest istotne – pracujmy tylko na medycznym i certyfikowanym gazie, a igły, jakie powinny zostać użyte w zabiegu to igły typu microlance 32g4mm bądź 30g4mm.
Istotna jest również sama technika wykonywania zabiegu – to znaczy umieszczanie igły powinno odbywać się bezpośrednio przy chorym obszarze, a wkłucia pod kątem 30-45 stopni promieniowo i przezskórnie. Dawki dobierane powinny uwzględniać rozmiary zmian opracowywanych – i szacuje się, iż dawka 10cc jest odpowiednia na wysięki o rozmiarach 5cm x 5cm. Jeżeli wysięki są większe – dawki powinny być proporcjonalnie modyfikowane. Zabiegi wykonujemy co 5-7 dni, a ilość ich powtórzeń uzależniona jest od stopnia zaawansowania zmian, ale szacuje się terapie na 10-20 zabiegów.
Karboksyterapia, czyli terapia z użyciem cudownego dwutlenku węgla to nie tylko estetologia, ale również szeroko pojęta medycyna. W łuszczycy karboksyterapia znajduje wielu zwolenników, gdyż badania kliniczne prowadzone u chorych na łuszczycę potwierdzają dużą skuteczność oraz dobrą tolerancję u pacjentów, bez toksycznych skutków i działań ubocznych. Skrajnie w niektórych przypadkach pacjenci poddawani zabiegom z użyciem karboksyterapii zgłaszali okres remisji (czas wolny od choroby) od 5 do nawet 9 miesięcy.
dr Magdalena Komasińska
Doktor chemii, magister kosmetologii, trycholog. Założyciel firmy szkoleniowej MEZODERM, autor receptur kosmetyków MezoPharma. Wykładowca akademicki, trener i konsultant z wieloletnim stażem.
Opublikowano 2022-09-02
Karboksyterapia w Walce z Łuszczycą
- Tagi
- karboksyterapia,
- poradniki
Produkty powiązane z tym artykułem
Lumiderm Carboxytherapy II
dr Magdalena Komasińska
W jaki sposób Karboksyterapia pomaga w zmaganiu się z łuszczycą? Co sprawia, że jest tak skuteczna? Dowiedz się teraz!
Łuszczyca to wielogenowa przypadłość polegająca na niestandardowej odpowiedzi na czynniki środowiskowe (psychologiczny i mechaniczny stres, zmiana pór roku, wirusowe i/lub bakteryjne antygeny, leki). Występowanie jej jest różnorodne w zależności od rożnych stref geograficznych, jednak większość przypadków występuje w Europie Północnej.
Etiopatogeneza łuszczy ściśle powiązana jest z predyspozycjami genetycznymi – nawet 91% przypadkó, ale również coraz częściej odnotowuje się jako przyczynę powstawania czynniki środowiskowe. Charakterystyczne dla łuszczycy są zmiany, które jej współtowarzyszą.
W normalnie funkcjonującej skórze proces regulacji komórek w obszarze naskórka trwa 26–28 dni – pełen proces keraatynizacji. W łuszczycy natomiast układ odpornościowy wcześniej wysyła sygnały, które skracają ten proces do około 5-6 dni. Nowe komórki dojrzewają szybko, a stare nie nadążają się złuszczać i zalegają jako narastająca warstwa. Dlatego właśnie naskórek osób chorych staje się znacznie grubszy niż zdrowych. Na ciele tworzy się warstwa martwych komórek w postaci twardych łusek.
Łuszczyca jest schorzeniem niezakaźnym, niezłośliwym i cechuje się przewlekłym przebiegiem z tendencją do samoistnego ustępowania – czyli remisji i częstych nawrotów. Pierwszy wysiew zmian może wystąpić w każdym wiekujednak najczęśćiej największy wysiew zmian zapalnych pojawia się w drugiej i trzeciej dekadzie życia.
Od niedawna prowadzone są uzupełniające terapie na bazie karboksyterapii w przebiegu łuszczycy, które mają na celu eliminowanie zmian wysiękowych i zapalnych, które współtowarzyszą tej chorobie. Co jest istotne karboksyterapia w łuszczycy może być łączona z tradycyjnymi terapiami leczniczymi.
Część II - eksluzywnie tylko w Bazy Wiedzy!
Karboksyterapia w łuszczycy pozwala na znaczące eliminowanie nawarstwiającego się naskórka, znaczną poprawę zaburzonego mikrokrążenia oraz ogólną poprawę komfortu życia chorego. Aby karboksyterapia w łuszczycy była nie tylko bezpieczna, ale również skuteczna należy przestrzegać kilku istostnych zasad.
Jedną z najważniejszych jest urządzenie oraz pochodzenie dwutlenku węgla. Bardzo istotne jest, aby w zabiegach tak precyzyjnych jak karboksyterapia w łuszczycy pracować techniką manualną – czyli wenflon prowadzący CO2 z precyzyjną igłą. Pochodzenie dwutlenku węgla również jest istotne – pracujmy tylko na medycznym i certyfikowanym gazie, a igły, jakie powinny zostać użyte w zabiegu to igły typu microlance 32g4mm bądź 30g4mm.
Istotna jest również sama technika wykonywania zabiegu – to znaczy umieszczanie igły powinno odbywać się bezpośrednio przy chorym obszarze, a wkłucia pod kątem 30-45 stopni promieniowo i przezskórnie. Dawki dobierane powinny uwzględniać rozmiary zmian opracowywanych – i szacuje się, iż dawka 10cc jest odpowiednia na wysięki o rozmiarach 5cm x 5cm. Jeżeli wysięki są większe – dawki powinny być proporcjonalnie modyfikowane. Zabiegi wykonujemy co 5-7 dni, a ilość ich powtórzeń uzależniona jest od stopnia zaawansowania zmian, ale szacuje się terapie na 10-20 zabiegów.
Karboksyterapia, czyli terapia z użyciem cudownego dwutlenku węgla to nie tylko estetologia, ale również szeroko pojęta medycyna. W łuszczycy karboksyterapia znajduje wielu zwolenników, gdyż badania kliniczne prowadzone u chorych na łuszczycę potwierdzają dużą skuteczność oraz dobrą tolerancję u pacjentów, bez toksycznych skutków i działań ubocznych. Skrajnie w niektórych przypadkach pacjenci poddawani zabiegom z użyciem karboksyterapii zgłaszali okres remisji (czas wolny od choroby) od 5 do nawet 9 miesięcy.
Doktor chemii, magister kosmetologii, trycholog. Założyciel firmy szkoleniowej MEZODERM, autor receptur kosmetyków MezoPharma. Wykładowca akademicki, trener i konsultant z wieloletnim stażem.